U bent hier

Luisteren met een groot hart

Eric is vrijwilliger bij Vrienden van het Huizeke

Aan het Vossenplein in de Brusselse  Marollen, vlak tegenover de Vlooienmarkt, staat een huis met hoge, smalle gevel. De warme sfeer nodigt meteen uit. Het buurthuis is een plek waar velen terecht kunnen voor een babbel en een warme kop koffie of thee. Eric Desschans zet zich graag in voor de bezoekers van het buurthuis.

 

Wat houdt jouw werk als vrijwilliger in?
Vier keer per week organiseren wij een onthaalnamiddag van 14 tot 18 uur. Wij bieden de bezoekers van het buurthuis dan een kopje koffie of thee aan en maken een praatje. Iedereen is welkom in het buurthuis. Dat maakt de bezoekers heel divers.

 

In welke zin zijn ze divers? 
Jong en oud, echte Brusselaars en mensen uit heel de wereld, mensen met of zonder kinderen. Er komen vooral veel mensen in armoede. Soms zijn dat mensen waar de armoede is overgegaan van grootvader op vader tot zoon. Maar ook mensen die in armoede beland zijn door echtscheiding, verlies van werk, faillissement of andere tegenslagen in het leven. 

 

Wat doen jullie voor de bezoekers?
We geven iets te drinken en gaan ook een echt gesprek aan. Dat is niet altijd eenvoudig. Je moet eerst het vertrouwen winnen. Toen ik bijvoorbeeld een keer een nieuwe bezoeker vroeg hoe het met hem ging, vroeg hij meteen "Interesseert u dat?" Inmiddels wandel ik steevast met hem naar de metro als ik onthaal kom doen. Zo zie je maar.

 

Wat maakt het Huizeke zo bijzonder?
Wij zijn een vereniging waar armen het woord nemen. Wij willen dat de werking van het buurthuis vertrekt vanuit de leefwereld van de bezoekers. Zij krijgen echte inspraak. Zij nemen deel aan ons schepencollege en beslissen mee over de activiteiten van het buurthuis. Men zegt soms: "Een mens heeft honger, geef hem te eten. Een mens moet slapen, geef hem een bed.” Maar wij willen meer doen. Geef niet alleen eten, geef hem een vislijn. Vanuit die gedachte werken we.

 

Wat zie jij in het Huizeke terug van de armoede in Brussel? 
In deze wijk is er altijd armoede geweest. Daar worden wij ook mee geconfronteerd. We hadden een bezoekster die hier iedere dag kwam als het Huizeke open was. Ze was 32 en ze had 2 kinderen. Ze was een hele bewuste moeder. Op een dag kreeg ze te horen dat ze kanker had. Omdat ze in armoede leefde, kon ze de behandeling niet betalen. Na zes maanden hebben we afscheid van haar moeten nemen.

 

Wat mag je zeker niet missen als vrijwilliger bij het Huizeke?
Je moet niet willen beleren of invloed willen hebben. Wel heel grote oren hebben en een groot hart. Je moet vooral willen luisteren, al vertellen ze hetzelfde verhaal wel tien keer! Gewoon interesse hebben. Daar krijg je een hele leuke vriendschap voor terug. Als de dames hier binnenkomen, is het netjes dat je hen een kus geeft en hen vriendelijk begroet. Als ze dan zeggen “tu fais ma journée” is dat voor hen fantastisch, maar ook voor mij als vrijwilliger. Als ik door de stad wandel en iemand van onze bezoekers ziet mij, dan komen ze me een kus geven. Omdat ze me graag zien. Je moet die mensen graag zien, dat is het belangrijkste. 

 

Nog een laatste woord? 
Het is hier fantastisch, met een schitterende ploeg vrijwilligers. De teamleden zijn echte vrienden en we steunen elkaar. En uiteraard onze activiteiten zoals een vrijwilligersfeest, een verwendag en een zondagse maaltijd voor de bezoekers.

 

reportage: Shannon Aboikoni | foto: Audrey Villers

Lees ook 

 Als, zoals hij zelf zegt, beroepsvrijwilliger zet George zich al 30 jaar volledig vrijwillig in voor diverse organisaties maar voor 4 van deze...Lees meer

verhaal

“Vrijwilligerswerk, wie heeft dat woord uitgevonden”, zegt Frans waarbij Nika aanvult dat je als je sociaal bent, interesse hebt in de ander en...Lees meer

verhaal

Mensen met een beperking, fysiek of mentaal, vallen vaak uit de boot. Werken met hen is geen evidentie. Maar is dit wel zo?

Lees meer
verhaal

Wil jij ook een vrijwilliger in de kijker stellen? Wij komen langs voor een interview en foto’s

Vrijwilligers