Wij hebben van in het begin in Bruggenbouwer geïnvesteerd. Het is altijd een belangrijk platform geweest om partners in andere sectoren te leren kennen, nieuwe initiatieven te nemen, en modellen van samenwerking te ontwikkelen. Het was voor ons altijd een voedingsbodem om onze werking in vraag te stellen, na te denken over onze visie en als organisatie te evolueren. Vroeger bleven hulpverleners meer op hun eigen territorium. In minder dan tien jaar tijd is dat enorm geëvolueerd en is er een grotere openheid.
Bijna al onze samenwerkingen zijn ontstaan naar aanleiding van concrete cliënten. Veel partners leerden we kennen via Bruggenbouwer. Hoe die samenwerkingen vorm krijgen, is heel gevarieerd.
- We hebben duo-begeleidingen met organisaties zoals Albatros of Puerto in de thuislozensector, met de geestelijke gezondheidszorg, het CAW, straathoekwerk Diogenes, de dienst voor psycho-sociale hulp Solentra voor mensen met een migratieachtergrond en vluchtelingen, enz.
- Experts uit andere organisaties kwamen een toelichting geven op ons team over thema’s zoals verslaving, motiverend werken, psychoses, enz.
- Gezamenlijke casusbesprekingen rond een gemeenschappelijke cliënt zijn altijd verrijkend.
- nemen soms deel aan een teamvergadering in andere organisaties of geven er toelichting over een handicap-specifiek onderwerp zoals de herkenning van een verstandelijke handicap, autisme, Korsakov, enz. Zo delen wij onze expertise.
- Onze medewerkers lopen soms een dag mee in een andere dienst - een soort kijkstage - of nemen er deel aan besprekingen of begeleidingen.
- We zetten rapper de stap om samen met een cliënt een andere dienst te contacteren. Dat we daar iemand kennen, wekt vertrouwen.
- Enkele medewerkers gaan een paar uur per week meewerken in het Leger des Heils, Albatros, Talita of I.T.E.R. Daar begeleiden ze ter plekke een aantal cliënten en gaan na wat mogelijk is.
- We werken permanent samen met een aantal diensten zoals gezinszorg, poetshulp, CLB’s, de dienst interculturele bemiddeling van Foyer, I.T.E.R. voor daders van seksueel grensoverschrijdend gedrag, Pag-Asa voor de opvang van slachtoffers van mensenhandel, enzovoort.
roeger was ons uitgangspunt altijd dat mensen zelfstandig wonen of dat willen, terwijl we vandaag nog nauwer aansluiten bij hun vraag, los van waar of hoe ze wonen. Door samen te werken met andere organisaties, beseffen we beter dat we flexibel moeten zijn in onze manier van werken. De regelgeving Rechtstreeks Toegankelijke Hulp laat dat ook toe. Vroeger konden we mensen pas begeleiden als ze een erkenning van het VAPH hadden, nu is het vermoeden van handicap voldoende. Dat is een grote ommezwaai in onze werking.”
