Woonzorg is ook een opdracht voor archtitecten en ruimtelijk planners. Voor mensen die niet goed ter been zijn, is de inrichting van de woning en de publieke ruimte van wezenlijk belang om hun zelfstandigheid te kunnen vrijwaren. Het levensloopbestendig maken van woningen en wijken is een belangrijke taak voor architecten, landschapsarchitecten, stedenbouwkundigen en ingenieurs, en voor beleidsmakers die normen kunnen opleggen via regelgeving.
Sinds 1 juli 2016 startte de Vlaamse Overheid met een nieuw financieringsmodel voor personen met een beperking. Deze nieuwe financiering wordt niet langer aangestuurd door het aanbod van voorzieningen, maar door de vraag van de cliënten. De overheid wil hiermee personen met een beperking zo optimaal mogelijk de regie over hun leven in eigen handen geven. De erkenningen gebeuren door het Vlaams Agentschap voor Personen met een Handicap (VAPH).
De Vlaamse overheid erkent uiteenlopende vormen van thuiszorg en ambulante ondersteuning. In Brussel bieden ook de Gemeenschappelijke Gemeenschapscommissie (GGC) en de Franse Gemeenschapscommissie (COCOF) steun.
De meeste ouderen willen liefst zo lang mogelijk thuis blijven wonen, ook als ze zorg nodig hebben of minder mobiel zijn. Naarmate hun leeftijd vordert en ze meer fysieke beperkingen hebben, brengen ze meer tijd door in hun huis en in hun nabije omgeving. Ouderen zijn aan hun buurt gehecht, en zijn er ook op aangewezen om actief te blijven, sociale relaties aan te gaan en hun autonomie te behouden.