Rebecca Thys, Kenniscentrum WWZ: “Een week lang gaan hulpverleners bij elkaar op bezoek. In het begin ging het enkel om de thuislozenzorg, inmiddels nemen ook andere organisaties deel. In 2016 gingen 350 mensen bij 32 organisaties op bezoek, waarvan vier vijfde uit de thuislozensector en één vijfde uit andere sectoren.
Elk jaar is er ook een studiedag. In 2007 was het eerste thema ‘Hoe omgaan met agressie in de instelling?’Recentere thema’s waren ‘OCMW’s en thuislozenzorg: gedeeld publiek, gedeelde opdracht, 1 netwerk (2013), ‘Justitieel welzijnswerk en thuislozenzorg’ (2014), ‘Huisvestingsproblemen: uitwisseling van praktijken’ (2015), en ‘Innovatieve praktijken in de thuislozensector’ (2016). In 2017 is het thema ‘Partner- en intra-familiaal geweld’. Aan die studiedag nemen ook organisaties deel die slachtoffers van huiselijk geweld opvangen en begeleiden.
Dat de Week elk jaar doorgaat, blijkt erg nodig. De sector evolueert snel, het beleid legt nieuwe accenten, de samenleving wordt superdivers. Ook het thuislozenpubliek verandert van jaar tot jaar. Personeelsleden kijken er elk jaar belangstellend naar uit om nieuwe collega’s in andere organisaties te leren kennen. Er worden afspraken gemaakt tussen instellingen en door elkaar beter te kennen, wordt het gemakkelijker om samen te werken.”
Danielle: “Ik nam vorig jaar voor het eerst deel. Het bezoek aan de Hoeksteen vzw was heel interessant. Zij hebben een kaartensysteem om te bepalen wie er voor die nacht een bed krijgt en wie niet. Door hun gebrek aan middelen kunnen zij niet anders. Ook DoucheFlux waar ik werk, opende zijn deuren. Ik ontmoette bijvoorbeeld de directeur van de BICO-federatie, wat nadien tot een gemeenschappelijk denkmoment leidde over actuele gebeurtenissen in de thuislozenzorg. Ik leerde ook heel wat Nederlandstalige collega’s kennen, wat in Brussel erg belangrijk is.”
Lode: “Sinds 4 jaar nemen we met Les Foyers d’Accueil deel aan de Week van de Thuislozenzorg. We willen zo onze werking bekender maken, ons netwerk uitbreiden en nieuwe ideeën opdoen. Het vergemakkelijkt ook de samenwerking en communicatie met andere organisaties. De indiening van een aanvraag om in ons opvangtehuis te verblijven, wordt bijvoorbeeld veel eenvoudiger. Enkel gezinnen met minstens drie kinderen kunnen bij ons terecht. Niet alle diensten weten dat.
Els: “Ik ontvang elk jaar bezoekers in de Schutting en ga op bezoek bij andere organisaties. Het is erg verrijkend dat je een gezicht kan plakken op een naam die je al langer kent of dat je in een organisatie de sfeer kan opsnuiven. Zo ontstaat er wederzijdse betrokkenheid en soms ook een concrete samenwerking. Na mijn bezoek aan La Rencontre kon ik enkele cliënten daar terug naartoe leiden, en sinds mijn bezoek aan onthaaltehuis Chèvrefeuille verlopen onze doorverwijzingen makkelijker. Wij werkten mee aan een wetenschappelijk rapport over kinderarmoede. En we leren organisaties kennen die iets verderaf staan van onze eigen werking. Het zou fijn zijn moesten ook hulpverleners van het OCMW of de bijzondere jeugdzorg deelnemen, of mensen van kabinetten en administraties.”
