Durven praten!

Vanuit het hart van de hoofdstad helpt Het Huis van het Nederlands Brussel iedereen met vragen over Nederlands. Hét adres dus voor alle Brusselaars die Nederlands willen leren en oefenen.

Tina Oelbrandt is sinds oktober 2023 vrijwilliger bij Het Huis van het Nederlands, als moderator van de conversatietafel Nederlands. Elke donderdagvoormiddag is ze paraat in het buurthuis Bonnevie in Molenbeek.

Tina, kan je jezelf even voorstellen?

Ik ben Tina, 64 jaar. Ik woon in Linkebeek, ben getrouwd en heb 2 kinderen die inmiddels het huis uit zijn en in Brussel wonen.

Jijzelf woont dus niet in Brussel. Hoe ben je hier als vrijwilligster terecht gekomen?

Wel ik zocht iets waarmee ik me nuttig kon maken voor anderen. Ik ben altijd graag met taal bezig geweest en hou van menselijk contact. Tijdens mijn beroepsloopbaan was ik altijd actief in de human resources. In die functie mocht ik ook regelmatig workshops geven en dat beviel me echt wel. Toen ik de oproep zag voor moderator bij Het Huis van het Nederlands, sprak dat mij meteen aan. Het combineert immers mijn verschillende interessepunten.

Wat houdt je rol als moderator precies in?

Er zijn verschillende niveaus van deelnemersgroepen. Het groepje van vandaag  (3 dames met uiteenlopende leeftijden) is een basisgroep, met een vrij beperkte kennis van het Nederlands. Ze kennen wel een aantal woorden en kunnen enkele zinnen vormen. We proberen hun kennis uit te breiden aan de hand van bijvoorbeeld tekeningen of vragen. In functie van de uitgekozen tekening of vraag, vormen ze dan een zin. Vaak met een verwijzing naar hun dagelijkse leven. Bij wat meer gevorderden kunnen we wel tot een klein gesprek komen en dat kan dan over allerlei onderwerpen gaan.

Veel deelnemers zijn  gemotiveerd en ze komen dan ook elke week trouw naar de conversatietafel. Het is vooral zaak hen te doen praten. We focussen hier niet op grammatica. Het draait allemaal om de conversatie: durven praten. En dat lukt ook. De gesprekken gaan regelmatig breder dan wat de opdracht inhoudt. Dat is fijn, want dat is tenslotte de bedoeling.

Soms vallen er deelnemers weg omdat ze echte taallessen gaan volgen. Dat is natuurlijk positief, want dat betekent dat ze de smaak te pakken hebben gekregen.

Er zijn ook groepen waar het niveau lager is en dan kijken we welke woordjes al gekend zijn en vertrekken we van daaruit. Dat vraagt veel herhaling. Maar dat is niet erg. Als je de vooruitgang merkt, is het de moeite helemaal waard.

Gebruik je ook andere hulpmiddelen, naast tekeningen en vragen?

Foto’s, memospelletjes of een gebeurtenis uit de actualiteit of hun dagelijks leven kunnen ook gesprekken op gang brengen. Spelenderwijs leren eigenlijk. Of we werken rond bepaalde thema’s: de seizoenen, koken…

Komen alle deelnemers uit de nabije buurt?

De meesten zijn inderdaad van Molenbeek, Laken en omliggende gemeenten.

Wat vind je zelf het leukst aan het modereren?

De interactie die er is vind ik leuk. En wanneer  je merkt  dat de deelnemers effectief stappen vooruit zetten.
Als de mensen blijven komen, leer je elkaar en mekaars cultuur beter kennen. Dat vind ik heel plezant.

Wat motiveert mensen om Nederlands te oefenen via conversatietafels?

Sommigen komen hier Nederlands leren omdat hun kinderen of kleinkinderen in het Nederlands naar school gaan. Werk zoeken kan ook een motovatie zijn.

Maar het gaat ook om het contact, vriendinnen die hier samen komen, andere mensen leren kennen.

Heb je zelf ook iets geleerd bij het modereren van deze conversatietafels?

Regelmatig steek ik wat op van de deelnemers. Bijvoorbeeld over Marokkaanse gewoonten, hun godsdienstbeleving, de cultuur, een andere kijk op de dingen…

Ik krijg ook nuttige tips. Vorige keer hadden we het over haar kleuren en gaf ik aan dat dergelijke producten toch niet altijd zo aangenaam en gezond zijn voor het haar. Meteen bood een deelneemster aan om henna - een puur natuur middel – mee te brengen. Ik heb het vandaag gekregen. Zal ik zeker eens uitproberen. Leuke attentie, toch!

Tina, bedankt voor het gesprek en nog veel plezier met de conversatietafels.

Reporter: Anton Bulinckx

Fotograaf: Fabian Maeyens